اصول و مبانی کارآفرینی
از کارآفرینان تعاریف مختلفی ارایه شده است. دانشمندان علوم اجتماعی، روان شناسی، اقتصادی و مدیریت هر یک تعاریف خاصی برای کارآفرینان و اصول کارآفرینی دارند. اما آن چه در اکثر آن ها می توان مشاهده کرد این نکته است که :
کار آفرینان محور توسعه اقتصادی هستند.آنان با تخریب روش ناکارآمد قبلی و جایگزینی آن ها با شیوه های کارآمد به نظام اقتصادی پویایی وحیات می بخشند.
حال به بررسی اصول کارآفرینی میپردازیم
[/vc_column_text]
کار آفرین کیست؟
اصطلاح کارآفرین در معنا و مفهوم فعلی را اولین بار ژوزف شومپیتر به کار برده است. این اقتصاد دان که او را پدر علم کارآفرینی می نامند براین باور بود که:
رشد وتوسعه اقتصادی در یک نظام اقتصادی زمانی میسر خواهد بود که افرادی در بین سایر آحاد جامعه با خطر پذیری ، اقدام به نوآوری کرده و با این کار روش ها و راه حل های جدید ،جایگزین راهکار های ناکارآمد و کهن قبلی شود.
- واژه کارآفرین در بردارنده معنای موقعیت است این واژه به معنای محصولات، ابداعات، کیفیت و خدمات نوین است.
- در درون یک شرکت این واژه به معنای نوع خاصی از روحیه، سرزندگی وفضیلت است.
- این واژه به اشخاص پر اراده ای اطلاق می شود که اراده، خلاقیت، پایداری و موفقیت اجتناب ناپذیرشان، آن ها را به رهبران و قهرمانان روز تبدیل می کند.
- کارآفرینی همواره مبنای تحولات و پیشرفت های بشری بوده و تعاریف زیاد و متنوعی از آن شده.
پیتر دراکر معتقد است کار آفرین کسی است که :
– فعالیت اقتصادی کوچک و جدیدی را با سرمایه ی خود شروع کند.
– ارزش ها را تغییر دهد و ماهیت آن ها را دچار تحول می نماید
– مخاطره پذیر است و به درستی تصمیم گیری می کند
– برای فعالیت خود به سرمایه نیاز دارد ولی الزاما سرمایه گذار نیست
– همیشه به دنبال تغییر است و فرصت ها را می شناسد و از آن ها استفاده مطلوب می کند.
از نظر اقتصاددانان کارآفرین کسی است که :
ارزش افزوده ایجاد می نماید یعنی با زمان و انرژی لازم سرمایه ها را به گونه ای به کار گیرد که ارزش آن ها و یا محصولات به دست آمده نسبت به حالت اولیه اش افزایش یابد.
کارآفرینان چه کاری انجام می دهند؟
کارآفرین به منظور تحقق ایده اش :
– عوامل مورد نیاز مانند نیروی انسانی، تجهیزات، مواد اولیه و سرمایه را فراهم می آورد
– با استفاده از قدرت تصمیم گیری، مهارت ها واستعداد های فردی ، ایده اش را محقق می سازد
– به وسیله طراحی- سازمان دهی– راه اندازی و مدیریت واحد جدید به کسب درآمد می پردازد
– هم چنین در این راه خطرات شکست را به دلیل فعالیت در محیط غیر قابل کنترل و مبهم می پذیرد.
به طور خلاصه کار آفرین سازمان دهنده و فعالیت کننده ی یک واحد اقتصادی یا غیر اقتصادی به منظور دستیابی به سود دستاورد های شخصی یا اجتماعی است.
جفری تیمونژ معتقد است که :
کارآفرین کسی است که قدرت درک بالایی دارد و توان پیدا کردن خلاء فرصت ها را دارد و می تواند در جامعه از طریق پرورش ایده و تبدیل فکر خود به یک محصول جدید اقدام به ارزش آفرینی از هیج نماید.
Entrepreneurship
شماهم کارآفرین باشید.
Entrepreneurship
انواع کار آفرینی:
یکی از اصول کارآفرینی ، انواع آن است که شامل :
▪ فردی :
۱) مستقل
۲) سازمانی
▪ گروهی :
۱) شرکتی
۲) اجتماعی
▪ کارآفرینی مستقل:
فرآیندی است که از ایده اولیه تا ارائه ی محصول خود به جامعه کلیه ی فعالیت های کارآفرینانه را با ایجاد یک بنگاه اقتصادی جدید به طور مستقل طی می نماید.
▪ کارآفرینی سازمانی:
فرآیندی است که کارآفرین تحت حمایت یک سازمان فعالیت های کارآفرینی خود را به ثمر می رساند.
▪ کارآفرینی شرکتی:
فرآیندی است که یک شرکت طی می کند تا همه ی افراد آن را به کارآفرینی تشویق شده و تمام فعالیت های کارآفرینانه فردی و گروهی به طور مستمر سریع وراحت در شرکت انجام پذیرد. در این فرآیند هر یک از کارکنان در نقش کارآفرین انجام وظیفه می کنند.
▪ کارآفرینی اجتماعی:
کارآفرینی اجتماعی یک زمینه نوظهوری است که شامل سازمان های غیر انتفاعی است که این سازمان ها افراد را در شروع کسب وکارهای انتفاعی یاری می دهد سازمان های غیر انتفاعی که برای ایجاد نقدینگی برای برنامه هایشان ارزش اقتصادی ایجاد می کنند از منبع در دسترس به گونه ای خلاقانه برای موضوعات اجتماعی استفاده می کنند.
